Malayo pa ang Umaga

Bagyo. Lindol. Pagguho ng Lupa. Ito ay iilan lamang sa mga kalamidad na patuloy na umaatake sa ating bansa. Ito ay naging dahilan upang mawasak ang mga ari-arian at ang pagkitil sa buhay ng mga inosente. Dito natin matatanong sa ating sarili: gaano ba talaga kahanda ang Pilipinas? May mga paraan ba na ginagawa ang ating pamahalaan upang sa susunod na manalansa ay magiging handa na ang bansa?

Lungkot at hinagpis ang naramdaman ng mga tao sa siyudad ng Naga, probinsya ng Cebu ng gumuho ang lupa sa barangay Sindulan na pumatay sa 49 ka tao, sugatana ang 10 tao at hinahanap pa ang may humigit kumulang na 30 katao. Naging pangunahing dahilan ng pangyayari na ito ay ang pagmimina. Sa kabila ng kampanya ng pamahalaan sa pagsasagagwa ng “responsableng pagmimina”.

Sa ating bansa, napakahirap ang pagkakaroon ng isang komunidad na laging handa ngunit maaaring magkaroon ng isang komunidad na may alam sa kanilang gagawin. Ito sana ay maiisip ng ating pamahalaan upang maging paraan ito upang sila ay makatulong sa mga tao na maging ligtas sa oras ng sakuna na darating sa ating bansa. Ngunit sa kabilang banda, maihahalintulad sa isang pagong ang ginagawang hakkbang ng ating pamahalaan sapagkat mahina ang pag-usbong at kilos ng mga ito. Kung magpapatuloy, hindi magiging handa ang mga tao dahil kakaunti lang ang kanilang mga nalalaman sa mga peligrong dadating sa ating bansa.

Malayo pa ang tatahakin ng pamahalaan upang mapagtagumpayan nila ang kanilang pinapangarap na isang bayang laging handa ngunit dapat nilang simulan sa unti-unting paraan upang magkaroon ng kaalaman ang mga Filipino at magkaroon ng pagbabago sa ating komunidad, na siya namang pangako na gagawin ng ating pamahalaan sa ating bansa. Dapat na rin tayo matuto sa mga nakaraang kalamidad ng bansa. Sa huli, hindi pa rin hawak ng pamahalaan ang desisyon ng karamihan, dapat natin sila sundin para na rin ito sa ating kaligtasan.